ρυσίκοσμος

-ον, Μ

εκκλ. αυτός που φυλάγει, προστατεύει ή σώζει τον κόσμο.

[ΕΤΥΜΟΛ. Σύνθ. τού τύπου τερψίμβροτος < θ. ῥυσι- τού ἐρύω (ΙΙ) «προστατεύω» (πρβλ. ῥῦσις) + κόσμος (πρβλ. σωσί-κοσμος)].